ələm

1.

is. <ər.> Dərd, qəm, kədər, qüssə. Ələm, məşəqqət adamı tez qocaldır. – Canə yetdim aləmi-hicran ilə, ey zalim! Rəhm qıl, canım üçün var isə bir dərmanın. F.. Cəm olsa yanımda tamam sənəmlər; Dağılmaz könlümdən fikrü ələmlər. M. P. V.. Qəhrəmanın gözləri yaşarmışdı, səsində dərin bir ələm və təəssüf duyulurdu. H. N..

2.

is. <ər.> Bayraq (adətən dini ayinlərdə işlədilən bayraq).